بی بی سی:چرا تظاهرات جنبش سبز ادامه پیدا نکرد؟

بی بی سی: «رهبران، شعارها، بی نتیجه بودن اعتراضات و آماده نبودن مردم برای دادن هزینه های اعتراض، سه عامل خاموش شدن اعتراضات خیابانی جنبش سبز بود.»

سایت بی بی سی فارسی (BBC Persian)، روز سه شنبه 23(12june) در سالگرد انتخابات ریاست جمهوری به تحلیل علت عدم تداوم حضور خیابانی جنبش سبز پرداخت.
بی بی سی فارسی نوشت: «یکی از رایج ترین تحلیل هایی که در زمینه کاهش حضور خیابانی جنبش سبز مطرح شده، از زاویه انتقاد به شعارهای این جنبش و رهبران آن بوده است. معتقدان به این دیدگاه، می گویند تأکید رهبران و فعالان جنبش سبز بر شعارهایی مانند اجرای بدون تنازل قانون اساسی، باعث شده تا ایرانیان مخالف حکومت، به تدریج تمایل کمتری برای پاسخ گویی به فراخوان های اصلاح طلبان برای شرکت در اعتراضات خیابانی داشته باشند.»
این ادعای بی بی سی در حالی است که هر چه شعارهای این جنبش تندتر شد میزان استقبال از این جنبش به شدت کاهش یافت. به طور مثال بزرگترین تجمع جنبش سبز به اعتراف خود رهبران جنبش 25 خرداد 88 بود،

اما بعد از سخنرانی مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای در 29 خرداد و همچنین رادیکال تر شدن شعارها در 30 خرداد جمعیت حاضر در راهپیمائی به شدت کاهش پیدا کرد. این ریزش تا جائی پیش رفت که بعد از واقعه عاشورا و روشنگری هائی که در طول این مدت درمورد اهداف و برنامه های این جنبش صورت گرفت، دیگر بدنه اجتماعی جنبش سبز به طور کلی از بین رفت و تنها معدود دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی بودند که در میدان باقی ماندن و سعی بر روشن نگه داشتن آتش اعتراض و مخالفت داشتند.
این سایت خبری ادامه می دهد که: «بر این مبنا، پذیرش این فرض منطقی است که احتمالا بخشی از معترضانی که بعد از دی ماه 1388 به خیابان ها نیامدند، یا کمتر آمدند، به خاطر انتقاد به رهبران و شعارهای جنبش سبز به چنین تصمیمی رسیدند.» همانطور که مشاهد می شود بی بی سی دی ماه 88 را اوج روی گردانی مردم از جنبش سبز می داند. و حال آن که در دی ماه رادیکال ترین حرکت جنبش سبز یعنی حمله به عزاداران حسینی در روز عاشورا اتفاق افتاد. پس چگونه است که بی بی سی فارسی شعارهای اصلاح طلبانه رهبران را موجب ریزش طرفداران می داند در حالی که اوج ریزش در هنگامی اتفاق افتاد که تندترین و رادیکال ترین حرکت رخ داده است.
بی بی سی در انتها می نویسد: «عامل دوم، میزان امید به تأثیرگذاری حرکت اعتراضی است. ممکن است بخش وسیعی از مردم یک جامعه، با وجود اعتقاد به رهبران سیاسی معترض و شعارهای آنها، امیدی به پیروزی این رهبران و تحقق شعارهایشان نداشته باشند. در این صورت، نمی توان انتظار داشت که نگاه مثبت به رهبران، به تنهایی به حرکت های اعتراضی موثر بینجامد.
عامل سوم، میزان آمادگی برای قبول ریسک اعتراض است. حتی موافقت بخش بزرگی از مردم یک کشور با رهبران اپوزیسیون و امیدواری به تغییر، لزوما به معنی حضور جدی معترضان در اعتراضات خیابانی نیست. آنچه در این ارتباط قابل توجه است، نه فقط "میزان هزینه" اعتراض خیابانی، که نوع نگاه مخالفان حکومت به این هزینه و میزان آمادگی برای پرداخت آن است.»

نظرات شما عزیزان:

141214

ساعت15:35---25 خرداد 1391

ما نفهمیدیم شما سیاسی هستی یا هیئتی
پاسخ:دوست عزیز دین از سیاست جدانیست،چون ائمه ما هم سیاسی بودن هم مذهبی،یا علی مدد
پاسخ:به این آدرس مراجعه کن همسنگر:http://heiat110.lxb.ir/post.php?p=234

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: