احادث زیبا از امام هادی علیه السلام

قالَ علیه السلام: السَّهَرَ اءُلَذُّ الْمَنامِ، وَالْجُوعُ یَزیدُ فى طیبِ الطَّعامِ.
شب زنده دارى، خواب بعد از آن را لذیذ مى کند و گرسنگى در خوشمزگى طعام مى افزاید یعنى هر چه انسان كمتر بخوابد بیشتر از خواب لذت مى برد و هر چه كم خوراك باشد مزّه غذا گواراتر خواهد بود.

قالَ علیه السلام: لا تَطْلُبِ الصَّفا مِمَّنْ كَدِرْتَ عَلَیْهِ، وَلاَ النُّصْحَ مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّكَ إ لَیْهِ، فَإ نَّما قَلْبُ غَیْرِكَ كَقَلْبِكَ لَهُ.

از كسى كه نسبت به او كدورت و كینه دارى، صمیّمیت و محبّت مجوى. همچنین از كسى كه نسبت به او بدگمان هستى، نصیحت و موعظه طلب نكن، چون كه دیدگاه و افكار دیگران نسبت به تو همانند قلب خودت نسبت به آن ها است.

قالَ علیه السلام: الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ، وَالزَّهْوُ جالِبُ الْمَقْتِ، وَالْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داعٍ إلَى الْغَمْطِ وَالْجَهْلِ، وَالبُخْلُ اءذَمُّ الاْ خْلاقِ، وَالطَّمَعُ سَجیَّةٌ سَیِّئَةٌ.
فرمود: حسد موجب نابودى ارزش و ثواب حسنات مى شود. تكبّر و خودخواهى جذب‌كننده دشمنى و عداوت افراد است. عُجب و خودبینى مانع تحصیل علم خواهد بود و در نتیجه شخص را در پَستى و نادانى نگه مى دارد. بخیل بودن بدترین اخلاق است و نیز طَمَع داشتن خصلتى ناپسند و زشت مى باشد

قالَ علیه السلام: الْهَزْلُ فكاهَةُ السُّفَهاءِ وَ صَناعَةُ الْجُهّالِ.
فرمود: مسخره كردن و شوخى هاى -بى مورد- از بى خردى است و كار انسان هاى نادان است.

قالَ علیه السلام: الدُّنْیا سُوقٌ رَبِحَ فیها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ.
فرمود: دنیا همانند بازارى است كه عدّه اى در آن براى آخرت سود مى برند و عدّه اى دیگر ضرر و خسارت متحمّل مى شوند.

قالَ علیه السلام: النّاسُ فِى الدُّنْیا بِالاْ مْوالِ وَ فِى الاَّْخِرَةِ بِالاْ عْمالِ.
فرمود: مردم در دنیا به وسیله ثروت و تجمّلات شهرت مى یابند ولى در آخرت به وسیله اعمال محاسبه و پاداش داده خواهند شد.

قالَ علیه السلام: مُخالَطَةُ الاْ شْرارِ تَدُلُّ عَلى شِرارِ مَنْ یُخالِطُهُمْ.
فرمود: همنشین شدن و معاشرت با افراد شرور نشانه پستى و شرارت تو خواهد بود.

عَنْ یَعْقُوبِ بْنِ السِّكیتْ، قالَ: سَاءلْتُ أ بَاالْحَسَنِ الْهادى علیه السلام: ما بالُ الْقُرْآنِ لا یَزْدادُ عَلَى النَّشْرِ وَالدَّرْسِ إ لاّ غَضاضَة؟
قالَ علیه السلام: إنَّ اللّهَ تَعالى لَمْ یَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دُونَ زَمانٍ، وَلالِناسٍ دُونَ ناسٍ، فَهُوَ فى كُلِّ زَمانٍ جَدیدٌ وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْمٍ غَضُّ إ لى یَوْمِ الْقِیامَةِ.
یكى از اصحاب حضرت به نام "ابن سِكیّت" گوید: از امام هادى علیه السلام سؤال كردم: چرا قرآن با مرور زمان و زیاد خواندن و تكرار، كهنه و مندرس نمى شود بلكه همیشه حالتى تازه و جدید در آن وجود دارد؟
امام علیه السلام فرمود: چون كه خداوند متعال قرآن را براى زمان خاصّى و یا طایفه اى مخصوص قرار نداده است بلكه براى تمام دوران ها و تمامى اقشار مردم فرستاده است، به همین جهت همیشه حالت جدید و تازه اى دارد و براى جوامع بشرى تا روز قیامت قابل عمل و اجرا است

قالَ علیه السلام: الْغَضَبُ عَلى مَنْ لا تَمْلِكُ عَجْزٌ، وَ عَلى مَنْ تَمْلِكُ لُؤْمٌ.
فرمود: غضب و تندى در مقابل آن كسى كه توان مقابله با او را ندارى، علامت عجز و ناتوانى است ولى در مقابل كسى كه توان مقابله و رو در رویى او را دارى علامت پستى و رذالت است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: