چرا 'همه' تحت فشارند؟

چرا تمام گروه‌‌های حاضر چه چپ و چه راست_که نام قدیمی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان فعلی است_ بر دولت می‌تازند؟! ویژگی این دولت چیست که چنین اتحادی علیه آن ایجاد شده است؟ خط تخریب از کجا دستور می‌گیرد و به وسیله چه کسانی سامان می‌یابد؟

شبکه ایران / امیرطاهر حسین خان - انتخابات ریاست جمهوری در فضای سیاسی این روزها، به مهمترین موضوع بین جناح‌های سیاسی، تبدیل شده اما باید پذیرفت این بحث، ان‌طور که برای سیاسیون اهمیت دارد، در این مقطع، به موضوع اولویت‌دار مردم بدل نشده است.
هر روز که به خرداد ماه سال آینده نزدیک می‌شویم، افراد بیشتری برای کاندیداتوری احساس تکلیف می‌کنند و به یقین به دلیل فضائی که عده‌ای آن را حساس می‌خوانند، احتمال تعدد کاندیداها، بیشتر و بیشتر خواهد شد!
فارغ از اینکه چه فرد یا افرادی، خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند، یک ویژگی در این دوره، نسبت به دوره‌های قبل، نمود بیشتری دارد، "تقابل با دولت"!
به نظر می‌رسد در دوره فعلی، توافق نانوشته‌ای وجود دارد که هر کدام از نامزدهای احتمالی، وقتی خود را برای نامزد شدن، "تحت فشار" اعلام می‌کنند، تلویحا به این موضوع اشاره دارند که چون از جانب دولت و هم‌فکرانش، احتمال در دست گرفت قدرت در دور آینده ریاست جمهوری وجود دارد، عده‌ای آنها را اصلح دانسته و به آنها رجوع کرده‌اند تا بار سنگین ریاست دولت را در دور آینده، به دوش کشند. این افراد و نامزدهائی که قرار است از بالقوه بودن، به بالفعل بدل شوند به این موضوع نیز اشاره دارند که اگر به کشیدن این بار بر دوش تن داده‌اند، تنها دلیلش این است که احتمال دارد دولت کنونی و هم‌فکرانش، قدرت را برای سومین دوره متوالی در دست گیرند!
شاید یکی از نمونه‌هائی که همین دور و اطراف، نمود دارد، و گاهی هم از مدل پوتین_مدودف بحث به میان می‌آید، انتخابات ریاست جمهوری در روسیه باشد که پوتین و مدودف، در یک حرکت هماهنگ، و بدون خدشه‌وارد نمودن به قانون اساسی کشورشان، قدرت را برای سه دوره در دست گرفته و این احتمال وجود دارد که این شیوه پاسخ دهد و دوره‌های بعدی در روسیه به همین منوال، سپری شود اما مهمترین سوال این است اگر چنین موضوعی رخ دهد، اشکالش چیست؟
به نظر می‌رسد طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته تمام کسانی‌که چنین خطری را برای ایران، مطرح کرده‌، دلیل درستی برای طرح این نظر اعلام ننموده‌اند. سوال این است آیا در سیاست، تلاش برای در قدرت ماندن خود و هم‌فکران، قبیح است؟
تمام کسانی‌که اندک اطلاعی از فلسفه سیاسی دارند می‌دانند، فعالیت سیاسی، بدون رسیدن به قدرت، معنا و مفهومی ندارد. فعالان سیاسی می‌دانند تشکیل حزب، ورود به فعالیت‌های سیاسی اگر بدون دست یافتن به قدرت باشد، پشیزی نمی‌ارزد و هیچ فرد سیاسی چه آنها که قدرت را برای اجرای فقه اسلامی می‌خواهند و چه آنها که قدرت را برای دست‌یابی به ثروت و مکنت بهانه قرار داده‌اند، در اصل موضوع دستیابی به قدرت، اختلاف نظر ندارند اما موضوع اصلی نیت رسیدن به قدرت است که کسی نمی‌تواند به قطع بگوید اگر فردی رسیدن به قدرت را وجهه همت خود قرار داده یا می‌خواهد از فرصت ماندن در قدرت استفاده کند، به قطع و یقین نیت سو دارد!
با تمام این اوصاف و با توجه به اینکه همه افراد حاضر در سیاست امروز ما، خود را معلم اخلاق می‌دانند و در عالم نظر معتقدند نیت از نظر بنده خدا پنهان است و فقط خداوند نیت‌ها را می‌داند،  اما وقتی به عالم واقع پا می‌گذارید، موضوعات طور دیگری رقم می‌خورد و بی‌تقوائی سیاسی، از در و دیورا سیاست ما می‌بارد!
یکی می‌گوید رئیس جمهور آینده باید عاقل باشد؛ یکی می‌گوید رئیس جمهور آینده نباید منحرف باشد و ....؛ از این نوع حرف‌ها صبح تا شام در فضای سیاسی درب و داغان ما منتشر می‌شود و نه تنها حد و مرزی برای این گفتارها وجود ندارد بلکه، گویا کسی هم نیست به این موضوعات رسیدگی کند.
انتخابات ریاست جمهوری در راه است و فارغ از اینکه چه فرد یا جریانی بر مسند اجرا بنشیند، چند سوال ذهن مردم را گرفتار کرده و برای انتخابات پیش‌رو، اما و اگرهائی به بار آورده است!
این نظر وجود دارد که چرا تمام گروه‌‌های حاضر چه چپ و چه راست_که نام قدیمی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان فعلی است_ بر دولت می‌تازند؟! ویژگی این دولت چیست که چنین اتحادی علیه آن ایجاد شده است؟ خط تخریب از کجا دستور می‌گیرد و به وسیله چه کسانی سامان می‌یابد؟
این سوال و بسیاری از سوالات بی­پاسخی دیگر، نکاتی که سال‌های ابتدائی دولت محمود احمدی‌نژاد توسط برخی از نامزدهای انتخابات مجلس هفتم ذکر  کرده بودندرا به یاد می‌آورد.
عباس سلیمی نمین که آن زمان از مشهد نامزد مجلس هفتم بود، در نشستی در مسجد حوض‌لقمان که به دعوت مجمع مطالبات مردمی انجام شد و سعید جلیلی هم حضور داشت، موضوعی مطرح کرد که این روزها بیشتر صحت آن به چشم می‌آید. سلیمی نمین گفت: دلیل اینکه دو طیف موجود در حوزه سیاسی در موضوعات اقتصادی به پرو و پای هم نمی‌پیچند این است که هر دو آلوده‌اند!
شاید موضوعات شبیه این و منافع مشترک دو جناح باعث شده است که همه علیه دولت محمود احمدی‌نژاد بسیج شوند!؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: